وبلاگ علمی، فرهنگی، هنری :::همه چیز از همه جا:::
جدیدترین مطالب و اخبار، یافته های جدید علمی، علم روانشناسی، علم پزشکی، علوم فضاییوبلاگ علمی، فرهنگی، هنری :::همه چیز از همه جا:::
جدیدترین مطالب و اخبار، یافته های جدید علمی، علم روانشناسی، علم پزشکی، علوم فضاییقرص فلووکسامین
در این قسمت ، سایت یورفان در باره مصارف عوارض و نکات مصرف قرص فلووکسامین برای شما آورده است..
فلووکسامین یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که بیشتر برای درمان اختلال وسواسی اجباری استفاده میشود.
فلووکسامین یکی از اولین داروهای موسوم به اس‌اس‌آرآی است که در سال ۱۹۸۴ در کشور سوئیس وارد بازار شد. این دارو از ۱۹۹۴ در آمریکا و از ۱۹۹۹ در ژاپن مصرف میشود.
فلووکسامین اولین داروئی‌ست که اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا آن را برای درمان اختلال وسواسی جبری کودکان تأیید کرده است (۱۹۹۷).
فلووکسامین برخلاف دیگر داروهای گروه خود تأثیر مهاری بر ایزوآنزیم CYP۱A۲ دارد و ممکن است با کلوزاپین، تئوفیلین و پروپرانول تداخل نشان دهد.
مصرف
تجویز فلووکسامین برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس و فوبیای اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه شایع است.
عوارض جانبی
فلووکسامین در بین مهارکننده‌های بازجذب سروتونین عوارض بیشتری را دارد و قطع مصرف به دلیل عوارض نامطلوب در مورد فلووکسامین بیشتر اتفاق افتاده است. مشکلات گوارشی، تسکین، ناخوشی و لرزش در دوره درمان با این دارو بیشتر از داروهای مشابه مشاهده شده است.
آمپول سفتریاکسون
در این مقاله اطلاعات مفیدی درباره آمپول سفتریاکسون،مصارف و عوارض آن و .. در اختیار عموم قرار داده شده است.
سفتریاکسون (به انگلیسی: Ceftriaxone)
رده درمانی: سفالوسپورینها
اشکال دارویی: آمپول
موارد مصرف
سفتریاکسون در درمان‌عفونتهای ناشی از باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی حساس به دارو از جمله عفونت‌استخوان و مفاصل، پنومونی و پنومونی باکتریایی، عفونتهای پوستی و بافتهای نرم، اوتیت مدیا و عفونتهای مجاری ادرار مصرف میشود. سفتریاکسون برای درمان تجربی مننژیت باکتریایی نیز مورد استفاده قرار می گیرد زیرا موثرترین عامل ضد استرپتوکوک پنومونیه است. همچنین سفتریاکسون انتخاب بسیار خوبی در درمان سوزاک و سالمونلا است.
مکانیسم اثر
مانند پنی سیلینها بر دیواره باکتریها موثرند. سفتریاکسون از طریق مهار سنتز دیواره سلول باکتری موجب ناپایداری اسموتیک باکتری شده و آثار باکتریسیدی دارد.
مرگ مشکوک با مصرف سفتریاکسون
بخشنامه : با توجه به ثبت ۷۱ مورد مرگ مشکوک به مصرف سفتریاکسون طی سالهای ۱۳۷۷ الی شهریور ۱۳۹۰ در مرکز ADR ایران ونظربه اینکه این فراورده بیشترین تعداد عوارض( ۲۳۸۸ مورد از ۲۸۲۵۱ مورد بیمار دچار عارضه به ثبت رسیده در مرکز ADR ایران ) ونیزبیشترین تعداد موارد مرگ مرتبط با مصرف دارو را دربانک اطلاعاتی عوارض به ثبت رسیده درمرکز ADR ایران به خود اختصاص می دهد رعایت موارد زیر توسط کلیه شاغلین حرف پزشکی در تمامی مراکز دولتی و خصوصی الزامی است .بدیهی است عدم رعایت موارد زیر پیگرد قانونی خواهد داشت وبر اساس قانون برخورد خواهد شد .
۱. تجویز ومصرف سفتریاکسون در مواردی مانند سرماخوردگی وسایر مواردی که ازجمله موارد مصرف تأیید شده این فراورده نیست جداً خودداری شود .
۲. از تزریق سریع وریدی سفتریاکسون جداً خودداری شده ، انفوزیون وریدی در محلول مناسب حداقل ۱۵ الی ۳۰ دقیقه به طول انجامد .
۳. پیش از تجویز یا تزریق سفتریاکسون حتماً در مورد سابقه حساسیت داروئی بیمار نسبت به سفتریاکسون یا سایر سفالوسپورین ها ( مانند سفالکسین ، سفیکسیم ، سفتازیدیم ، سفازولین و…) یا پنی سیلین ها از بیمار سؤال شود .مصرف سفتریاکسون در بیماران با سابقه حساسیت به سفتریاکسون یا سایر سفالوسپورین ها ممنوع می باشد .همچنین با توجه به حساسیت متقاطع پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها در صورت وجود سابقه حساسیت به پنی سیلین ها نیز تجویز این فراورده فقط در مواقع بسیار ضروری و با احتیاط فراوان صورت پذیرد .
۴. تزریق سفتریاکسون باید صرفاً توسط افراد مجرب ، در مراکز مجهز به سیستم احیاء انجام گیرد واز تزریق توسط افراد غیر حرفه ای یا در مکانهای غیر از مراکز درمانی مجهز به امکانات احیاء جداً خودداری شود .
۵. مصرف همزمان سفتریاکسون با محلولها یا فراورده های حاوی کلسیم در نوزادان حتی به صورت انفوزیون از رگهای متفاوت ممنوع می باشد .
۶. حتی الامکان از مصرف محلولها یا فراورده های حاوی کلسیم تا ۴۸ ساعت پس از آخرین دوز سفتریاکسون در تمام گروههای سنی اجتناب گردد .
۷. مصرف سفتریاکسون در نوزادان مبتلا به هایپر بیلی روبینما ، بویژه نوزادان نارس ممنوع می باشد . مطالعات نشان داده است که سفتریاکسون قادر به جابجایی بیلی روبین از محل اتصال به آلبومین سرم می باشد ولذا امکان ایجاد آنسفالوپاتی ناشی افزایش بیلی روبین در این بیماران مطرح می باشد .
۸. استفاده از رقیق کننده های حاوی کلسیم مانند محلول رینگر به منظور آماده سازی سفتریاکسون جهت تزریق ممنوع می باشد .
۹. مسئولین فنی داروخانه ها باید از تحویل بدون نسخه این فراورده (همانند سایر داروهای تحت نسخه ) جداً خودداری نمایند ، بدیهی است تحویل بدون نسخه دارو توسط داروخانه پیگرد قانونی خواهد داشت وبر اساس قانون برخورد خواهد شد .
عوارض جانبی
واکنشهای آلرژیک مانند کهیر و ضایعات جلدی و علایم حساسیت‌مفرط شامل شوک آنافیلاکتیک، سفتریاکسون در صفرا ته نشین می شود و باعث ایجاد سنگهای کاذب صفرا در اثر رسوب دارو می گردد.
سفتریاکسون پر عارضه ترین دارو در گزارش های رسیده به مرکز ثبت و بررسی عوارض ناخواسته دارویی(ADR) کشور :
عوارض گزارش شده عمدتا مشتمل بر عوارض پوستی، عوارض گوارشی، تنگی نفس، شوک آنافیلاکسی، واکنشهای شبه آنافیلاکسی و ایست قلبی بوده و در بسیاری موارد واکنش بصورت شدید و تهدید کننده حیات بیمار بوده است.
سفتریاکسون یک آنتی بیوتیک از نسل سوم سفالوسپورینها که در میان عوارض دارویی به ثبت رسیده در مرکز ثبت و بررسی عوارض ناخواسته داروها(ADR) بیشترین تعداد گزارش را به خود اختصاص داده است، بطوری که از میان گزارشهای رسیده به مرکز ADR تا آذر ماه ۸۹ سفتریاکسون با ۱۷۱۵ مورد گزارش مسبب بیشترین عوارض و همچنین با ثبت ۵۵ مورد مرگ، بیشترین تعداد مرگ را نیز به خود اختصاص داده است.
عوارض گزارش شده عمدتا مشتمل بر عوارض پوستی، عوارض گوارشی، تنگی نفس، شوک آنافیلاکسی، واکنشهای شبه آنافیلاکسی و ایست قلبی بوده و در بسیاری موارد واکنش بصورت شدید و تهدید کننده حیات بیمار بوده است.
متاسفانه یکی از دلایل افزایش وقوع عوارض دارویی با سفتریاکسون مصرف بی رویه این دارو در موارد غیر ضروری می باشد، مواردی همانند سرماخوردگی و یا مواردی که از جمله موارد مصرف تایید شده این فرآورده در منابع علمی نبوده و با مصرف سایر فرآورده های ایمن تر قابل درمان می باشند.
یکی دیگر از عواملی که موجب افزایش وقوع عوارض ناخواسته با سفتریاکسون شده است عدم بررسی سابقه حساسیتی بیمار به پنی سیلینها و یا سایر سفالوسپورینها می باشد، چون پنی سیلین ها و سفالوسپورینها حساسیت متقاطع داشته و افراد حساس به پنی سیلینها ممکن است نسبت به سفالوسپورینها هم حساس باشند لذا سابقه حساسیتی فرد به آنتی بیوتیک می بایست قبل از مصرف دارو در نظر گرفته شود.
از طرف دیگر عدم رعایت برخی نکات در تزریق این فرآورده از جمله تزریق سریع وریدی و همچنین تزریق در مراکزی که فاقد امکانات و تجهیزات سیستم احیا هستند موجب گردیده است که در صورت بروز واکنشهای شدید امکان کنترل و انجام اقدامات درمانی مناسب وجود نداشته باشد.
به منظور اطلاع رسانی به همکاران گرامی و با هدف کاهش شیوع عوارض ناخواسته ناشی از مصرف سفتریاکسون، توجه همکاران عزیز را به رعایت برخی نکات که در اطلاعیه های مرکز ثبت و بررسی عوارض دارویی کشور آمده است جلب مینماید.
چند توصیه برای کاستن احتمال بروز عوارض خطرناک ناشی از مصرف سفتریاکسون:
۱٫ از تجویز دارو در مواردی مانند سرماخوردگی و مواردی که از جمله موارد مصرف تایید شده این فرآورده نیست اکیداً خودداری شود. همچنین از جایگزین نمودن فرم تزریقی آنتی بیوتیکها در مواردی که اشکال خوراکی موثر و قابل تجویز هستند جداً پرهیز شود.
۲٫ توصیه میشود قبل از تزریق سفتریاکسون سابقه حساسیت فرد به سفالوسپورینها و پنی سیلینها بررسی شود. مصرف دارو در افراد حساس به سایر سفالوسپورینها ممنوع بوده و در افراد حساس به پنی سیلین نیز تنها در صورت ضرورت و عدم امکان استفاده از سایر داروها تزریق باید با احتیاط فراوان صورت پذیرد.
۳٫ با توجه به یافته های جدید سازمان غذا و دارو امریکاFDA و گزارش مرگ ناشی از مصرف همزمان سفتریاکسون با فرآورده های حاوی کلسیم، مصرف همزمان سفتریاکسون با محلولها و یا فرآورده های حاوی کلسیم حتی بصورت تزریق از رگهای متفاوت ممنوع بوده و مصرف محلولها و فرآورده های حاوی کلسیم تا ۴۸ ساعت پس از آخرین دوز سفتریاکسون نیز در تمام گروههای سنی ممنوع می باشد.
۴٫ استفاده از رقیق کننده های حاوی کلسیم مانند محلول رینگر به منظور آماده سازی سفتریاکسون جهت تزریق ممنوع می باشد.
۵٫ با توجه به تاثیر سرعت تزریق سفتریاکسون بر میزان وقوع و کنترل عوارض آن توصیه میشود از تزریق سریع وریدی جلوگیری بعمل آمده و تزریق سفتریاکسون در محلول مناسب حداقل ۱۵ الی ۳۰ دقیقه به طول انجامد.
۶٫ تزریق دارو بایستی صرفاً توسط افراد مجرب و در مراکز مجهز به سیستم احیا انجام گیرد.
۷٫ با توجه به توانایی سفتریاکسون در جابجایی بیلی روبین از محل اتصال آن به آلبومین پلاسما و احتمال بروز انسفالوپاتی ناشی از افزایش سطح بیلی روبین، مصرف سفتریاکسون در نوزادان مبتلا به هایپربیلی روبینمیا (بویژه نوزادان نارس) ممنوع می باشد.
کلمات کلیدی:مضرات مضرات سفتریاکسون،فواید سفتریاکسون، خواص درمانی سفتریاکسون، عوارض سفتریاکسون،عوارض آمپول سفتریاکسون
داروی پرازوسین
در این مطلب اندک اشاره ای به داروی پرازوسین ، مصارف و کاربرد ها و عوارض آن می کنیم:
پرازوسین (به انگلیسی: PRAZOSIN)
رده درمانی: داروهای کاهنده فشارخون آلفا بلوکر
اشکال دارویی: قرص
موارد مصرف
افزایش فشارخون، نارسائی احتقانی قلب مقاوم، انقباض عروقی در سندرم رینود، ایسکمی عروقی ناشی از ارگوتامین، فئوکروموسیتوما، هیپروتروفی خوش‌خیم پروستات (BPH)
مکانیسم اثر
با بلوک‌کردن گیرنده‌های آلفا آدرنرژیک، عروق خون محیطی را گشاد می‌کند. مقاومت محیطی را پائین آورده و فشارخون را کم مینماید.
عوارض جانبی
افت فشار خون وضعیتی (بخصوص هنگام برخاستن از حالت‌خوابیده یا نشسته) ، تند و نامنظم شدن ضربان قلب ، مشکلات جنسی ، تورم اندامها به خصوص پا ، حساسیت ، خواب آلودگی، اضافه وزن غیر منتظره و یبوست ، سرگیجه یامنگی، درد قفسه سینه، تنگی نفس.
| فارماکوکینتیک: این دارو از مجرای گوارش‌بخوبی جذب میشود.
متابولیسم این آن‌احتمالا کبدی است. نیمه عمر دارو ۳ ـ ۲ساعت است
که در نارسایی احتقانی قلب،ممکن است به بیش از دو برابر برسد.
اثرکاهنده فشارخون پس از یک نوبت مصرف‌دارو، طی دو ساعت و در
نارسایی احتقانی‌قلب، خیلی سریع ظاهر میشود. زمان لازم‌برای رسیدن
به اوج غلظت این دارو ۳ ـ ۱ساعت است. زمان لازم برای رسیدن
به‌اوج اثر کاهنده فشارخون پس از مصرف‌مقدار واحد ۴ ـ ۲ ساعت است. در
نارسایی‌احتقانی قلب، این زمان یکساعت است. این‌دارو عمدت از طریق
صفرا و مدفوع دفع‌می‌شود.موارد منع مصرف: پرازوسین در نارسایی‌قلب
ناشی از انسداد مکانیکی (از جمله تنگی‌آئورت) نباید مصرف شود.
هشدارها:۱ ـ این دارو در سالخوردگان وبیماران مبتلا به بیماریهای شدید قلبی بایدبا احتیاط فراوان مصرف شود. |
۲ ـ اولین مقدار مصرف دارو، ممکن است‌سبب کلاپس ناشی از کاهش فشار خون‌شود.
۳ ـ در طول درمان نارسایی احتقانی قلب،ممکن است نسبت به اثر پرازوسین تحمل‌ایجاد شود.
۴ ـ اندازه‌گیری فشارخون در فواصل منظم‌طی مصرف دارو، ضرورت دارد.
۵ ـ مقدار مصرف دارو باید براساس
پاسخ فشار خون و نیاز هر بیمار تنظیم‌شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در درمان زیادی فشارخون،مقدار شروع ۱ ـ ۰/۵ میلی‌گرم دو یا سه باردر روز است. مقدار نگهدارنده بر حسب‌نیاز بیمار و بتدریج تنظیم میشود (معمولاmg/day 15 ـ ۶ در دو یا سه مقدار منقسم).کودکان: با سن کمتر از ۷ سال، ابتدا ۰/۲۵میلی‌گرم دو یا سه بار در روز مصرف‌می‌شود. این مقدار بر حسب پاسخ بیمارتنظیم میشود. در کودکان ۱۲ ـ ۷ سال،ابتدا ۰/۵ میلی‌گرم دو یا سه بار در روزمصرف میشود که بر حسب پاسخ بیمارتنظیم میشود.
قرص توپیرامات،
در این مطلب با قرص توپیرامات،مصارف و عوارض آن آشنا می شوید..
توپیرامات (به انگلیسی: Topiramate)
رده درمانی: مشتق کاربامات .
اشکال دارویی: قرص
موارد مصرف
درمان تشنج و صرع.در تشنجات پارشیال ، تشنجات تونیک، کلونیک ژنرالیزه ی اولیه در بزرگسالان و کودکان با سن بالاتر از ۲ سال، انواع سندرم های صرعی، پیشگیری از حملات میگرن و درمان اختلالات دو قطبی، افسردگی، اسکیزوفرنی،PTSD و اختلالات مربوط به خورانش eating disorder مصرف می شود.
مکانیسم اثر
مکانیسم اثر این دارو به طور دقیق شناخته نشده است. مهار کانال های سدیمی حساس به ولتاژ در نورون های مغزی، مهار آزاد سازی اسید های آمینه تحریکی مانند گلوتامات در مغز و مهار گیرنده های نوع کاینیک اسید، افزایش میزان GABA در مغز، افزایش اثر مهاری نوروترانسمیتر GABA از طریق اتصال به گیرنده هایGABA A ، مهار اختصاصی ایزوآنزیم های کربنیک انهیدراز و مهار کانال های کلسیمی نوع L از مکانیسم های پیشنهادی در خصوص عملکرد دارو می باشد.
عوارض جانبی
تهوع و استفراغ، یبوست، اسهال، پارستزی، اختلالات شناختی، سردرد، سرگیجه، آتاکسی، خواب آلودگی، ضعف، تاری دید، دوبینی، نیستاگموس، کاهش اشتها، کاهش وزن، سنگ های کلیه، استئومالاسی.
از عوارض نادر دارو می توان به اسیدوز متابولیک، هیپرترمی، گلوکوم حاد، الیگوهیدروز و تضعیف مغز استخوان اشاره کرد.
توپیرامات (به انگلیسی: Topiramate)
رده درمانی: مشتق کاربامات .
اشکال دارویی: قرص
محتویات
- ۱ موارد مصرف
- ۲ مکانیسم اثر
- ۳ عوارض جانبی
- ۴ جستارهای وابسته
- ۵ منابع
موارد مصرف
درمان تشنج و صرع.در تشنجات پارشیال ، تشنجات تونیک، کلونیک ژنرالیزه ی اولیه در بزرگسالان و کودکان با سن بالاتر از ۲ سال، انواع سندرم های صرعی، پیشگیری از حملات میگرن و درمان اختلالات دو قطبی، افسردگی، اسکیزوفرنی،PTSD و اختلالات مربوط به خورانش eating disorder مصرف می شود.
مکانیسم اثر
مکانیسم اثر این دارو به طور دقیق شناخته نشده است. مهار کانال های سدیمی حساس به ولتاژ در نورون های مغزی، مهار آزاد سازی اسید های آمینه تحریکی مانند گلوتامات در مغز و مهار گیرنده های نوع کاینیک اسید، افزایش میزان GABA در مغز، افزایش اثر مهاری نوروترانسمیتر GABA از طریق اتصال به گیرنده هایGABA A ، مهار اختصاصی ایزوآنزیم های کربنیک انهیدراز و مهار کانال های کلسیمی نوع L از مکانیسم های پیشنهادی در خصوص عملکرد دارو می باشد.
عوارض جانبی
تهوع و استفراغ، یبوست، اسهال، پارستزی، اختلالات شناختی، سردرد، سرگیجه، آتاکسی، خواب آلودگی، ضعف، تاری دید، دوبینی، نیستاگموس، کاهش اشتها، کاهش وزن، سنگ های کلیه، استئومالاسی.
از عوارض نادر دارو می توان به اسیدوز متابولیک، هیپرترمی، گلوکوم حاد، الیگوهیدروز و تضعیف مغز استخوان اشاره کرد.
آ.س.آ (قرص انتریک کوتد) یا آسپرین
|
آ.س.آ (قرص انتریک کوتد) یا آسپرین خودمون.....عوارض و مصارف
|
در این مقاله سعی شده است تمام اطلاعاتی که درمورد قرص آ.س.آ(قرص انتریک کوتد) ، مصارف و عوارض آن مفید واقع شود جمع آوری گردد امیدواریم اطلاعات دارویی یورفان رضایت شما را جلب کرده باشد..
نام دارو: آ.اس.آ
طبقه بندی دارویی: ضد التهاب غیر استروئیدی
شکل دارویی: قرص انتریک کوتد
دوز دارویی: ۸۰ میلی گرم
نوع بسته بندی: ۵ بلیستر ۲۰ تایی
مکانیسم اثر:
آ.اس.آ مستقیما” فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز را مهار کرده و به این ترتیب
باعث نقصان ساخت پیش مرحله‌های پروستاگلاندین‌ها و ترومبوکسان از اسید
آراشیدونیک می‌گردد. ضمنا” آ.اس.آ می‌تواند از به هم چسبیدن پلاکت‌ها
جلوگیری کند.
موارد استعمال:
از آ.اس.آ می‌توان در مواردی چون سر دردهای خفیف و متوسط، دیسمنوره، دردهای عضلانی و دندانی استفاده نمود.
از این دارو در تسکین درد و التهاب در اختلالات روماتیسمی چون آرتریت
روماتوئید، آرتریت ایدیوپاتیک جوانان، استئوآرتریت و نیز درمان موارد خفیف
بیماریهای تب‌دار مانند سرماخوردگی و آنفولانزا استفاده میشود. آ.اس.آ به
خاطر خاصیت ضد به هم چسبیدگی پلاکتی خود، در درمان مراحل نخستین بیماریهای
دستگاه قلبی – عروقی مثل آنژین صدری، سکته قلبی و نیز برای کاستن خطر در
مبتلایان به بیماریهای قلبی – عروقی مورد استفاده قرار می‌گیرد. موارد دیگر
بهره‌بری از آ.اس.آ، در درمان و نیز پیشگیری از بیماریهای عروق مغزی
می‌باشد.
فارماکوکینتیک:
آ.اس.آ به سرعت از طریق لوله گوارش جذب می‌گردد، این دارو در خون و بافتها
هیدرولیز گردیده و به دو ماده استات و اسید سالیسیلیک تجزیه میشود.
سالیسیلات یک بازدارنده غیر انتخابی سیکلواکسیژناز محسوب می‌گردد. با
مقادیر پایین، نیمه عمر آن ۳-۵ ساعت و با مقادیر بالا، نیمه عمری معادل ۱۵
ساعت خواهد داشت و دفع آن از مسیر کلیه انجام میشود.
احتیاطات:
از آ.اس.آ در بیماران مستعد به سوء هضم و یا بیماران مبتلا به ضایعات موکوس معده باید با احتیاط استفاده کرد.
در بیماران مبتلا به آسم و یا عوارض آلرژیک، مصرف آ.اس.آ باید با احتیاط صورت گیرد.
هنگامی که بحث عوارض کبدی و کلیوی مطرح است، استفاده از آ.اس.آ باید با
احتیاط کامل انجام شود. به خاطر احتمال ایجاد سندرم رای Reye’s Syndrome،
تجویز آ.اس.آ در کودکان باید همراه با احتیاط کافی باشد.
عوارض جانبی:
نخستین عارضه آ.اس.آ با مقادیر درمانی، مشکلات گوارشی است، مشکلاتی چون
تهوع، سوء هضم و استفراغ که این عوارض را می‌توان با مصرف دارو همراه غذا
به حداقل رسانید، تحریک موکوس معدی یعنی بروز عوارضی مانند اروزیون، اولسر،
هماتمز و ملنا ممکن است با مصرف آن اتفاق افتد. در این ارتباط می‌توان از
آنتاگونیستهای H2 هیستامینیکی، بازدارنده‌های پمپ پروتون و آنالوگ‌های
پروستاگلاندین مانند میزوپروستول استفاده کرد.
در حدود ۷۰ درصد مصرف‌کنندگان آ.اس.آ ممکن است از دست دادن خفیف خون که
معمولا” بدون علامت هم هست، ایجاد گردد که این عارضه عاری از اهمیت کلینیکی
است ولی در برخی از بیماران ممکن است باعث آنمی فقر آهن گردد که معمولا”
در درمان طولانی‌مدت با آ.اس.آ اتفاق می‌افتد که در صورت مصرف این دارو
همراه با غذا نیز احتمال بروز عارضه از بین نمی‌رود، ولی می‌توان احتمال
وقوع آن را از طریق تجویز فرم انتریک کوتد و یا دیگر اشکال قرص آ.اس.آ که
رها شدن ماده مؤثره دارو دستخوش تغییر قرار گرفته باشد، کمتر کرد. البته
تجویز H2 بلوکرها و یا مقادیر بالای آنتی اسیدها از میزان بروز آن خواهند
کاست.
برخی از بیماران که مبتلا به آسم، کهیر مزمن، رینیت مزمن باشند، نسبت به آ.اس.آ حساسیتهای قابل ملاحظه نشان می‌دهند.
از آنجا که آ.اس.آ زمان خونریزی را طولانی کرده و خاصیت چسبندگی پلاکتی را
کم می‌کند، لذا می‌تواند در مقادیر استفاده بالا باعث بروز
هیپوپروترومبینمیا شود.
آ.اس.آ می‌تواند خصوصا” در بیمارانی که به آرتریت ایدیوپاتیک جوانان مبتلا هستند، باعث بروز سمیت کبدی شود.
مصرف آ.اس.آ به مدت طولانی و مقادیر بالا می‌تواند باعث بروز سمیت مزمن
سالیسیلات یا سالیسیلیسم شود که با گیجی، وزوز گوش، کری، تعریق، تهوع،
استفراغ، سردرد و اختلال شعور مشخص میشود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان:
به عنوان ضد درد و تب‌بر:
۳۲۵-۵۰۰ میلی‌گرم، هر ۳ ساعت یک بار
۳۲۵-۶۵۰ میلی‌گرم، هر ۴ ساعت یک بار
و یا ۶۵۰-۱۰۰۰ میلی‌گرم، هر ۶ ساعت یک بار
به عنوان ضد روماتیسم:
۶/۳-۴/۵ گرم، روزانه در مقادیر منقسم
به عنوان مهارکننده به هم چسبیدن پلاکتی:
۸۰-۳۲۵ میلی‌گرم، روزانه
در ترومبوآمبولی مغزی:
۱ گرم، روزانه که این مقدار باید کم شده و به ۳۲۵ میلی‌گرم روزانه برسد.
کودکان:
به عنوان ضد درد و تب‌بر:
کودکان تا ۲ سال، مقدار مصرف باید توسط پزشک تعیین گردد.
کودکان ۲-۴ ساله: ۱۶۰ میلی‌گرم، هر ۴ ساعت یک بار
کودکان ۴-۶ ساله: ۲۴۰ میلی‌گرم، هر ۴ ساعت یک بار
کودکان ۶-۹ ساله: ۳۲۰-۳۲۵ میلی‌گرم، هر ۴ ساعت یک بار
کودکان ۹-۱۱ ساله: ۳۲۰-۴۰۰ میلی‌گرم، هر ۴ ساعت یک بار
کودکان ۱۱-۱۲ ساله: ۳۲۰-۴۸۰ میلی‌گرم، هر ۴ ساعت یک بار
به عنوان ضد روماتیسم:
۸۰-۱۰۰ میلی‌گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن، روزانه در مقادیر منقسم
موارد منع مصرف:
از آ.اس.آ نباید در بیمارانی که حساسیت شناخته شده به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی دارند، استفاده کرد.
آ.اس.آ نباید در کودکانی که مبتلا به عفونتهای ویروسی همراه با تب یا بدون
تب می‌باشند، تجویز شود، زیرا ممکن است خطر بروز سندرم رای Reye’s Syndrome
را افزایش دهد.
تداخلات اثر دارویی:
از تجویز همزمان آ.اس.آ با داروهای ذیل باید اجتناب نمود:
ACE inhibitors
استازولامید
درمان با هپارین و وارفارین
داروهای ضد تشنج
بتابلوکرها
مدرها
متوترکسات
داروهای پایین‌آورنده قند خون خوراکی
پروبنسید و سولفین پرازون
مصرف در بارداری:
زنان باردار فقط باید در صورت نیاز شدید، از این دارو استفاده نمایند.
مصرف در شیردهی:
از آن جا که آ.اس.آ در شیر مادر ترشح میشود، لذا تجویز آن در مادران بچه شیرده توصیه نمی‌شود.
شرایط نگهداری دارو:
دارو را در دمای بین ۱۵-۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری نمایید.
مضرات آ.س.آ | مضرات قرص انتریک کوتد
کرم مترونیدازول
در این قسمت با خواص درمانی کرم یا ژل مترونیدازول ، مصارف و عوارض آن آشنا میشوید: |
| موارد و مقدار مصرف: موارد و مقدار مصرف الف) پاپولها و پوستولهای التهابی آکنه روزاسه: بزرگسالان: در صورت استفاده از فرم ۷۵/۰% یک لایه نازک روی قسمت آسیب دیده دوبار در روز صبح و عصر استفاده می شود. در صورت استفاده از فرم ۱% یک لایه نازک روی قسمت آسیب دیده یک بار در روز استفاده می شود. پس از بروز پاسخ، فواصل و مدت درمان را تنظیم کنید. پاسخ درمانی معمولاً در مدت ۳ هفته دیده می شود. ب) درمان موضعی واژینوز باکتریال: بزرگسالان: یک اپلیکاتور پر یک بار یا دوبار در روز به صورت واژینال برای ۵ روز یا یک بار قبل از خواب (در خانمهای غیر باردار). در خانمهای باردار با ریسک پایین ، یک اپلیکاتور پر دوبار در روز به صورت واژینال برای ۵ روز استفاده می شود. پ) درمان زخمهای فشاری (زخم بستر) : بزرگسالان: یک محلول آبی ۱% یا سوسپانسیون از قرصهای خرد شده تهیه کنید (استریل). سه بار در روز به محل زخم مالیده شود. |
| موارد منع مصرف و احتیاط: تداخل دارویی مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد خوراکی ممکن است اثر ضد انعقادی دارو را تشدید کند. بیمار از نظر عوارض جانبی شدید پیگیری شود. استفاده تو ام الکل با فرم واژینال دارو می تواند واکنش شبه دی سولفیرام ایجاد کند. |
| عوارض جانبی: عوارض جانبی مورد مشاهده با مترونیدازول خوراکی و تزریقی (مانند واکنش شبه دی سولفیرام بعد از مصرف الکل) با مترونیدازول موضعی دیده نمی شود. با وجود این، مقداری از دارو بعد از مصرف موضعی می تواند جذب شود. مشاهدات بالینی محدود هیچ کدام از عوارض جانبی را نشان نداده است. مترونیدازول واژینال با گزارشات محدودی عوارض شبه سیستمیک نشان داده است. |
| تداخل دارویی: عوارض جانبی اعصاب مرکزی: سرگیجه، منگی، سردرد. چشم، گوش، حلق و بینی: ریزش اشک (اگر ژل موضعی در اطراف چشمها استفاده شود.) دستگاه گوارش: کرامپ ، درد، تهوع، اسهال، یبوست، کاهش اشتها، طعم فلزی نامطلوب در دهان. ادراری ـ تناسلی: سرویسیت ، تکرر ادرار، واژینیت. پوست: بثورات پوستی، قرمزی گذرا، خشکی، سوزش ملایم. سایر عوارض: رشد بیش از حد ارگانیسمهای غیر حساس. |
| مکانیسم اثر: مکانیسم اثر اثر ضد التهابی: اگرچه مکانیسم دقیق اثر دارو مشخص نیست، با این وجود، مترونیدازول موضعی احتمالاً اثر ضد التهابی خود را از طریق فعالیت ضد باکتری و ضد پروتوزوآیی با اثر بر عملکرد نوتروفیل اعمال می کند. فارماکوکینتیک جذب: تحت شرایط عادی، غلظت سرمی مترونیدازول موضعی قابل اغماض است. پخش: کمتر از ۲۰ درصد به پروتئینهای پلاسما پیوند می یابد. متابولیسم و دفع: مشخص نیست. |
| فارماکوکینتیک: موارد منع مصرف و احتیاط موارد منع مصرف: حساسیت مفرط به دارو یا اجزای آن و سایر مشتقات ایمیدازول. موارد احتیاط : سابقه دیسکرازی خونی. فرم واژینال دارو در بیماران با سابقه اختلالات سیستم اعصاب مرکزی با احتیاط مصرف شود.چرا که خطر تشنج یا نوروپاتی محیطی وجود دارد. |
| اشکال دارویی: اشکال دارویی: Gel: 0.75% |
| اطلاعات دیگر: طبقه‌بندی فارماکولوژیک: نیتروایمیدازول. طبقه‌بندی درمانی: ضد پروتوزوآ، ضد باکتری. طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده B نکات قابل توصیه به بیمار ۱ـ قبل از مصرف دارو، ناحیه مبتلا را به طور کامل تمیز کنید. پس از مصرف دارو می توانید لوازم آرایش استفاده کنید. ۲ـ از مصرف دارو بر روی پلک خودداری کنید. در صورت لزوم مصرف دارو در اطراف چشمها، احتیاط کنید. ۳ـ در صورت بروز واکنشهای موضعی، دارو را کمتر استفاده کرده یا قطع کنید و به پزشک اطلاع دهید. مصرف در کودکان: بی ضرری مصرف دارو در کودکان ثابت نشده است. مصرف در شیردهی: دارو در شیر مادر ترشح می شود. پس از بررسی اهمیت دارو برای مادر، در مورد قطع مصرف دارو یا ادامه شیردهی تصمیم گرفته شود. |