قرص دایجستیو

؟؟قرص دایجستیو؟؟

گروه دارویی: آنزیم های گوارشی
گروه درمانی: پانکراتین , سایمیتیکون , لیپاز
شکل دارویی: قرص
مصرف در دوران حاملگی: گروه C

موارد مصرف: بیماری های گوارشی ناشی از کیسه صفرا , پانکراس, عمل جراحی معده , درمان اسهال ناشی از جراحی (برداشتن معده)و درمان نفخ
میزان مصرف: ۱ تا ۲ قرص همراه با هر وعده غذا
موارد مانع: در حساسیت شدید دارویی یا علائم بروز پانکراتیت حاد منع مصرف دارد.

عوارض جانبی: تهوع , اسهال و درد شکمی از حمله عوارض است.
توجهات: این دارو با آنتی اسید ها تداخل دارد.این دارو آثار ضد نفخ دارد.
آموزش: ارجح است بیمار پس از مصرف دارو مقداری غذا بخورد. قرص نباید جویده شود.
شرایط نگهداری: در دمای معمولی نگهداری شود.

؟؟؟خواص و عوارض قرص نورتریپتیلین؟؟؟

نورتریپتیلین دارویی از گروه ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای یا TCA است. کاربرد اصلی این دارو درمان بیماری اختلال افسردگی اساسی بوده و در برخی بیماری‌های دیگر اعصاب و سایر بیماریهای مزمن همچون میگرن و همچنین سندرم خستگی مزمن، نیز کاربرد دارد.این دارو در درمان شب‌میزی (شب ادراری) کودکان نیز موثر است.

مکانیسم اثر دارو

نورتریپتیلین از طریق مهار برداشت مجدد اپی نفرین و سروتونین توسط ترمینالهای عصبی پیش سیناپسی، باعث افزایش غلظت آن دو در سیستم عصبی مرکزی میگردد.

فارماکولوژی و فارماکوکینتیک

دارو پس از دریافت به سرعت و بصورت کامل جذب میگردد.متابولیزم آن کبدی و دفع، از طریق ادرار صورت میگیرد. دارای ۳ دوز ۱۰ و ۲۵ و ۵۰ میلی گرم میباشد.این دارو موجب خواب آلودگی میشود.در هنگام حاملگی و شیردهی نباید استفاده شود و همچنین در بیماران قلبی و عروقی بهتر است با پزشک در میان گذاشته شود.همچنین این دارو موجب افزایش اشتها و وزن میشود.

متابولیسم

نورتریپتیلین در کبد به وسیله آنزیم CYP2D6 متابولیزه میشود.

نکات برای مصرف این دارو :
۱- ازقطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. درصورت نیاز، کاهش مقدار مصرف بتدریج درطول یک دوره حداقل ۴ هفته ای باید انجام شود.
۲-در هفته های اول درمان به دلیل افزایش تمایل به خودکشی باید بیمار را تحت نظر قرارداد.
۳-بیش از یک داروی ضدافسردگی در یک زمان نباید تجویز شود.
۴-برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل ۲ هفته وقت لازم است.
۵-درمان سالمندان باید باحداقل مقدار شروع شود، زیرا به عوارض جانبی این دارو حساسترند.
۶-به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویز یکباره آن در موقع خواب،کفایت میکند.
۷-به بیمار باید یادآوری شود که در صورت بروز علائم آنتی موسکارینی به درمان ادامه دهد، چون به این اثرات تاحدی تحمل حاصل میشود.
۸-درصورت وجود سابقه مصرف مهارکننده های آنزیم MAO توسط بیمار، باید دوهفته بعد از قطع مصرف آن، مصرف این دارو را آغازنمود.
۹-درصورت ضرورت مصرف داروی مهارکننده MAO باید حداقل یک هفته میان قطع مصرف این دارو و شروع داروی جدید فاصله ایجاد شود.
۱۰-این دارو با ایجاد خواب آلودگی، ممکن است براعمالی که نیاز به مهارت و هوشیاری دارند،مانند رانندگی، تاثیر بگذارد.
۱۱-دوره درمان با این دارو باید کامل شود. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده، مصرف شود.
۱۲-درصورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی بصورت چند نوبت در روز باشد،به محض به یادآوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگراینکه تقریباًزمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد.در اینصورت، مقدار مصرف بعدی نیز نباید دوبرابر گردد. اگر رژیم درمانی بصورت مصرف درهنگام خواب باشد، نباید هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در این موارد با پزشک مشورت گردد.
۱۳-به دلیل احتمال بروز منگی و سرگیجه، هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
۱۴-بامصرف این دارو، خشکی دهان ممکن است بروز نماید. درصورت تداوم این عارضه به مدت بیش از ۲ هفته، باید به پزشک مراجعه نمود.
۱۵-احتمال بروز حساسیت به نور بامصرف این دارو وجود دارد، لذا ضروری است از پوشش ضدآفتاب استفاده شود.
۱۶-بیمار باید ۷-۳ روز پس از قطع مصرف تحت نظر باشد.
۱۷-درصورت نیاز به هرگونه عمل جراحی یا درمان اضطراری، پزشک باید از مصرف دارو مطلع شود.

تداخل های دارویی آن:
مصرف همزمان این دارو با مهار کننده های آنزیم MAO باعث تحریک CNS و بالارفتن فشارخون میگردد. این دارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضدصرع، مقابله میکند. بعضی از داروهای ضدصرع با کاهش غلظت پلاسمایی نورتریپتیلین، اثر ضدافسردگی آن را کاهش میدهند. این دارو اثر پائین آورنده فشار خون کلونیدین و گوانتیدین را کاهش میدهد. مصرف همزمان این دارو با فنوتیازین ها موجب افزایش عوارض جانبی آنتی موسکارینی و تسکین بخش هر دو دارو میشود. همچنین احتمال بروز حملات تشنجی را افزایش میدهد. مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیک ممکن است سبب تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالاًبروز آریتمی، تاکیکاردی یا افزایش فشارخون شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدتیروئید ممکن است خطر بروز اگرانولوسیتوز را افزایش دهد. مصرف همزمان فرآورده های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو ممکن است سبب بروز ضعف شدید CNS، ضعف تنفسی و کاهش فشارخون شود. سایمتیدین بامهار متابولیسم این دارو، غلظت پلاسمایی آن را افزایش میدهد. درصورت تزریق داخل نخاعی متریزامید همزمان با مصرف این دارو، احتمال بروز حملات تشنجی افزایش می یابدو بنابراین باید از ۴۸ ساعت قبل و تا ۲۴ ساعت بعد از میلوگرافی مصرف نورتریپتیلین قطع شود.

عوارض جانبی مصرف دارو:

خشکی دهان، خواب آلودگی، ضعف و خستگی، تاری دید، افزایش فشار داخل کره چشم، یبوست، تهوع، اشکال در ادرار کردن، کاهش فشارخون وضعیتی،اختلال ضربان قلب، اختلالات خونی، اختلال ادراک ، عصبانیت و بیقراری، واکنشهای ازدیاد حساسیت، اختلالات رفتاری، اختلالات حرکتی، افزایش اشتها و وزن از عوارض جانبی دارو هستند.

خواص درمانی قرص اکوفن + نکات مصرف و عوارض آن

با خواص درمانی قرص اکوفن و نکات مصرف و عوارض آن آشنا شوید:

موارد مصرف : تقویت مو و ناخن مشخصه ها : – کمک به درمان ریزش مو – محرک رشد مو و ناخن – غنی از پروتئین، ویتامین های (B8, B6, B5, PP) و املاح (زینک ۱۵mg و منیزیم) – بهبود جذب آهن در بدن – افزایش مقاومت مو، ناخن و تقویت ریشه مو – کم کالری، فاقد قند و نمک – ۱۰۰% گیاهی و بدون عوارض جانبی – حاوی پروتئین هیدرولیز شده گندم (غنی از سیستین و متیونین) – تقویت کننده رشد مو و ناخن با افزایش ساخت کراتین نحوه مصرف : بزرگسالان : روزی دو عدد همراه با یک لیوان آب میل شود. اطفال : روزی یک عدد همراه با یک لیوان آب میل شود. (برای بلع آسان تر می توانید آن را نصف کنید). شرایط نگهداری : در محل خشک و زیر دمای ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری شود. ترکیبات (در ۲ قرص) : نام مقدار نیاز روزانه Cystine ۹۲mg * Methionine ۱۱۸mg * Spiruline ۱۳mg * Vitamin B5 ۶mg ۱۰۰ % Vitamin B6 ۲mg ۱۴۳ % Biotin ۰٫۱۵mg ۳۰۰ % Vitamin PP ۱۸mg ۱۱۲٫۵ % Zinc ۱۵mg ۱۵۰ % Magnesium ۲۰mg ۵ % * : نیاز مصرف روزانه از طرف شرکت سازنده مشخص نشده است ** : مقدار به کار رفته از طرف شرکت سازنده مشخص نشده است موارد منع مصرف : در صورت بروز هرگونه حساسیت مصرف قطع گردد. توضیحات : امروزه ریزش مو، مشکل ۲۰ درصد جمعیت جهان است. در انسان ریزش ۶۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز طبیعی است. اگر روزانه بیش از ۱۰۰ تار مو بریزد با مشکل ریزش مو مواجه هستیم که دلایل متعددی دارد نظیر رژیم های غذایی نامناسب و کمبود مواد مغذی مورد نیاز برای رشد مو، ابتلا به بعضی از بیماری ها مثل کم خونی ناشی از فقر آهن، پر کاری و کم کاری تیروئید، استرس های شدید و اعمال جراحی. لازم به ذکر است که علاوه بر دلایل فوق در خانم ها ریزش مو در اثر زایمان، سقط جنین و عوامل هورمونی و در آقایان به علت هورمون های مردانه نیز ایجاد می شود. مطالعات مختلف نقش اساسی ویتامین ها و مواد معدنی را در سلامتی انسان نشان داده اند. هر گونه کمبودی در این مواد برای سلامتی خطرساز است. با تغییراتی که امروزه در عادات زندگی انسان ها پیش آمده است نظیر رژیم غذایی بد، مصرف مکمل های غذایی برای بدن مفید است. این مکمل ها فاقد مواد غیر ضروری هستند و کالری اضافی ایجاد نمی کنند. لابراتوار بایول – بایورگا، متخصص در درمان پوست و مو، محصولات اکوفن را جهت کمک به درمان ریزش مو و تقویت رشد مو و ناخن ارائه داده اند. ویتامین ها و عوامل کمیاب : – ویتامین B5 : افزایش استحکام مو و جلوگیری از ریزش مو – ویتامین B6 : جذب سیستین در مو – ویتامین B8 : تقویت مو و ناخن – ویتامین PP : کمک به رشد مو – زینک : ساخت سیستین که یکی از مواد اساسی مو می باشد. – منیزیم : ترکیب روی و منیزیم برای ناخن های شکننده و ضعیف مفید است. – اسپیرولین : حاوی مواد مغذی فراوان با کالری پایین و حجم کم که باعث بهبود جذب آهن و سلامتی موها می شود. توجه : این محصول مکمل رژیمی – غذایی بوده و برای تشخیص، پیشگیری یا درمان نمی باشد.

همه چیز درباره راکوتان

اطلاعات قرص ها و داروها در ائل فان

ایزوترتینوین یک دارو برای درمان آکنه شدید است. این دارو به صورت کپسول خوراکی، بیشتر با نام‌های تجاری روآکوتان (Roaccutane) و آکوتان عرضه می‌شود. ایزوترتینوین از مشتقات ویتامین آ است که به صورت طبیعی با میزان خیلی کم در بدن انسان وجود دارد. این دارو از طریق کاهش چربی پوست (وادار کردن غده‌های چربی پوست به کم کردن تولید چربی) باعث کم شدن آکنه در پوست می‌شود.

موارد مصرف

معمولآ این دارو در آکنه های نوع شدید(جوش‌های چرکی و بزرگ) و در مواردی که داروهای معمول آکنه (مانند بنزوییل پروکساید) مؤثر واقع نشده‌اند به عنوان آخرین درمان استفاده میشود. در موارد معمولی نیز قابل استفاده‌است اما اصولاً دارویی با این عوارض جانبی و هزینه نباید برای موارد سطحی هم استفاده شود . در پسوریازیس نیز بکار رفته است.

موارد عدم مصرف

• هنگام بارداری و یا شیردهی: زیرا باعث سقط جنین و یا عقب ماندگی نوزاد می‌شود و عوارض نامطلوبی روی طفل برجا میگزارد.
• حساسیت نسبت به ویتامین آ رواکوتان و داروهای مشابه آن
• مصرف هم‌زمان با پادزیست (آنتی بیوتیک)ها بویژه تتراسیکلین
• داشتن نارسایی کبدی ویا کلیوی
• مبتلایان به چربی خون (گلیسرول و تری گلیسرید) بالا
• وجود سطح بالای ویتامین آ در بدن
• مصرف در کودکان وافراد کهنسال

درمان

پیش از آغاز درمان

این دارو باید حتمآ تحت نظر پزشک استفاده شود لذا از مصرف خودسرانه جدا خودداری کنید.

پزشک خود را در خصوص هرگونه سابقه حساسیت، بیماری قبلی و استفاده از داروهای دیگر آگاه کنید.

ﺁزمایش برای تعیین سطح کلسترول خون و آنزیمهای کبدی توصیه می‌شود.

نحوه درمان و مقدار مصرف

میزان مصرف دارو بستگی به نظر پزشک معالج شما دارد. مصرف روزانهٔ دارو ۰٫۵ تا ۱ میلیگرم برای هر کیلوگرم وزن بدن می‌باشدکه بسته به شدت بیماری تعیین می‌گردد. به عنوان مثال یک فرد ۸۰ کیلوگرمی با شدت آکنه متوسط روزانه باید دو کپسول ۲۰ میلیگرمی مصرف کند.

کپسول‌ها باید بلافاصله بعد از غذا میل شود.در صورت فراموش کردن یک وعده، اگر وعده بعد نزدیکتر بود از وعدهٔ بعدی آغاز کنید و هیچگاه دو کپسول را با فاصلهٔ زمانی کوتاه نخورید.

طول دورهٔ درمان

طول دورهٔ درمان نیز با نظر پزشک تعیین می‌گردد. طول درمان آکنه بوسیلهٔ رواکوتان بین ۴ تا ۸ ماه متغیر است.

تأثیر دارو

در هفته‌های آغازی درمان احتمالآ جوش‌های شما شدیدتر می‌شود. این به خاطر آنست که در ابتدا پوست در مقابل دارو واکنش نشان می‌دهد و با تولید چربی بیشتر سعی در تعدیل شرایط دارد که افزایش ترشح چربی منجر به تولید جوش‌های بیشتر می‌گردد. در این باره نگران نباشید. این امر نشان دهندهٔ آنست که دارو مؤثر واقع شده‌است.

پس از این (حدوداً از هفتهٔ سوم به بعد) میزان آکنه بطور شگفت آوری کاهش می‌یابدو این بهبودی حتی پس از پایان یافتن دارو نیز ادامه پیدا می‌کند.

توصیه‌های طول درمان:

• اگر در طول درمان حامله شدید، فورآ دارو را قطع نموده و پزشک خود را در جریان قرار دهید.توصیه شده در طول درمان از داروهای پیشگیری کننده استفاده کنید.
• در طول درمان همواره با جلسه‌های منظم پزشک را از حال خود مطلع کنید.همچنین سطح کلسترول خون نیز باید بطور ماهیانه آزمایش شود.
• بدون مشورت پزشک دارو را قطع نکنید و میزان مصرف را نیز تغییر ندهید.
• دارو را در موارد مشابه مصرف نکنید و مصرف آنرا به دیگران توصیه نکنید.
• بدون مشورت پزشک هم‌زمان از داروهای دیگر استفاده نکنید.
• در طول دورهٔ درمان و یک ماه پس از آن از اهدای خون اجتناب کنید.
• تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض نور خورشید دوری کنید و از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید.در طول درمان حساسیت پوست شما نسبت به آفتاب افزایش می‌یابد.
• از کیسه کشیدن پوست اجتناب کنید؛ زیرا به علت حساس شدن پوست احتمال ایجاد گودال (scar) روی پوست افزایش می‌یابد.
• از مصرف مشروبات الکلی در طول درمان خودداری کنید؛ زیرا باعث عوارض کبدی خواهد شد.

عوارض جانبی

هر دارویی دارای یک رشته فواید و یک رشته عوارض نامطلوب است. رؤاکوتان نیز از این قاعده جدا نیست.

• خشکی لب: بارزترین عارضهٔ این داروست که با استفاده از کرم‌های چرب کننده مثل کرم وازلین مرتفع می‌شود.
• خشکی دهان، بینی، چشم:دراین موارد در صورت تمایل می‌توانید از قطره چشمی و کرم داخل بینی استفاده کرد.با توجه به خشکی چشم استفاده از لنزهای چشمی توصیه نمی‌شود.
• خونریزی بینی:معمولآ در هفته‌های دوم یا سوم که خود به خود مرتفع می‌شود.
• درد خفیف مفاصل و ماهیچه‌ها بویژه زانو
• احساس خستگی و سردرد خفیف
• حساس شدن پوست به آفتاب و آفتاب‌سوختگی
• افزایش ریزش مو: اکثرآ زودگذر ولی در موارد بسیار نادر ممکن است دائمی‌شود.

این عوارض عمومآ ملایم و زودگذرند. اکثر آنها پس از اتمام دورهٔ درمان رفع می‌شوند.

در صورت مشاهدهٔ این عوارض فورآ دارو را قطع کنید و پزشک خود را در جریان بگزارید:

• حالت تهوع
• استفراغ
• سردرد شدید و مزمن
• تاری چشم و اختلال در بینایی
• احساس افسردگی شدید
• اختلال در سیستم عصبی
• اختلال ذر حافظه

نشانه‌های افسردگی اینها هستند:

احساس غمگین بودن دائمی، بی علاقگی نسبت به کارهایی که قبلآ به آنها علاقه‌مند بوده اید، خوابیدن بیش از حد و خواب‌های پریشان، تغییرات اشتها و وزن بدن، احساس اضطراب دائمی، گریز از دوستان و آشنایان، احساس بی حوصلگی همیشگی، احساس پوچی و گناه.

البته نشانه‌های افسردگی همواره در حد زیاد ودائمی افسردگی را اثبات می‌کند.

عوارض جانبی این دارو نباید شما را نگران کند، ممکن است هیچکدام از این عوارض در شما مشاهده نشود.

مواد متشکله

هر کپسول حاوی ۲۰ یا ۱۰ میلی گرم ایزوترتینوئین است و همچنین مواد زیر نیز در آن بکار رفته‌است:

روغن سویا، موم زرد، روغن نباتی هیدروژنه, ژلاتین، گلیسرول، آب, سوربیتول, مانیتول، نشاسته ذرت فراوری|فراورده‌شده، تیتانیوم دی اکسید و…

:::همه چیز درباره راکوتان(ایزوترتینوین)،مصارف و عوارض آن:::

در ترکیب رواکوتان قند، گلوتن، ترترزین و دیگر رنگهای شیمیایی بکار نرفته‌است. در مورد عوارض این دارو می‌توان به قرمزی صورت و جای جوشها اشاره کرد که تا چندین ماه بعد از قطع دارو باقی میماند در چند درصد موارد بر روی برخی افراد هیچ اثری ندارد.از عوارض این دارو تمایل به خود کشی است به خصوص در افرادی با سابقه افسردگی.

همچنین در بیمارانی که دچار اختلالات روانی، سبوره شدید، اسکارهای قابل رویت و فولیکولیت با باکتری گرم منفی هستند نیز ایزوترتینوئین کاربرد دارد.

درمان باید ۶-۴ ماه ادامه یابد. اگر نیاز به دوره درمان طولانی شد، از دوز پایین آن در درمان آکنه شدید با ندولهای عمقی (جوشهای عمیق) به خصوص نوع مقاوم به درمان و گرفتاری خارج صورت مثل سینه و پشت استفاده می شود. در پایان ماه اول درمان، ممکنست ضایعات بدتر شوند ولی در پایان ماه دوم، شاهد روند بهتر درمان هستیم. جهت جلوگیری از شدت پیشرفت بیماری بهتر است قبل از تجویز ایزوترتینوئین، کومدونهای بزرگ از بین بروند.

از عوارض جانبی ایزوترتینوئین، می توان اثر بر سطح چربی خون، عوارض گوارشی، عضلانی – اسکلتی، اثرات روانی و عوارض چشمی و جلدی را نام برد.

افسردگی و تمایل به خودکشی از دیگر عوارض این دارو است که البته جای بحث دارد و اگر چه در تعداد کمی از بیماران ممکن است دیده شود اما باید در نظر گرفته شود.

یکی از عوارض آن که بسیار مهم است خاصیت تراتوژن بودن یا ایجاد سمیت برای جنین است. بنابراین خانمها باید حتماً از ۱ ماه قبل از مصرف ایزوترتینوئین و تا ۶ هفته پس از قطع آن از روشهای پیشگیری از بارداری استفاده کنند.

درمان باید در دومین یا سومین روز عادت ماهیانه با ۲ تست منفی حاملگی شروع شود و تست بارداری ماهیانه انجام شود.

تستهای آزمایشگاهی شامل بررسی سطح لیپیدهای خون، تستهای عملکرد کبد، آزمایش خون قبل از شروع درمان و ۱ ماه و ۲ ماه بعد از شروع درمان باید درخواست شود.

در موقع مصرف این دارو باید از مصرف تتراسایکلین، ویتامین A و آسپیرین با دوز بالا جلوگیری کرد.پس از هر درمان موفقیت آمیز آکنه باید درمان را با یک رتینوئید موضعی یا بنزوئیل پراکسید ادامه داد.

از طرفی مواد آرایشی در درمان همه انواع آکنه نقش مهمی ایفا می کنند این مواد باید غیر کومدوژن باشند و دارای حداقل اثر تحریکی بوده و به اندازه کافی ضایعات را بپوشانند.

در بیمارانی که ایزوترتینوئین مصرف می کنند، به علت اثرات خشک کننده دارو، نیاز به یک مرطوب کننده پوست و لبها دارند.

در خانمهای حامله، اریترومایسین خوراکی یا موضعی و بنزوئیل پراکسید قابل استفاده است و در صورت وجود ضایعات التهابی شدید، دوره کوتاه مدت درمان با کورتن خوراکی انجام می شود.

قرص زولپیدم، مصارف و عوارض آن

در این قسمت با قرص زولپیدم، مصارف و عوارض آن آشنا می شوید:

نام ژنریک:Zolpidem نام تجاری: Ambien, Ambien CR طبقه درمانی: زولپیدم یک داروی مسکن و خواب آور است. این دارو باعث تعادل مواد شیمیایی موجود در مغز می شود که با عدم تعادلشان عامل ایجاد بی خوابی هستند. زولپیدم برای درمان بی خوابی تجویز می شود. Ambien برای درمان و رفع مشکلات به خواب رفتن و شروع خواب و Ambien CR  برای درمان مشکلات تداوم خواب، تجویز می شود. زولپیدم موارد مصرف دیگری نیز بنا به تشخیص پزشک دارد. راهنمایی های کلی: زولپیدم باعث به خواب رفتنتان می شود. هرگز این دارو را در ساعات معمول بیداریتان مصرف نکنید مگر این که تصمیم داشته باشد ۷ تا ۸ ساعت را کاملا بخوابید. برخی از افراد در زمان مصرف زولپیدم فعالیت هایی نظیر رانندگی، غذا خوردن یا مکالمه با تلفن را به یاد نمی آورده اند. اگر این اتفاق برای شما پیش آمد، مصرف دارو را متوقف کنید و موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. در صورت بروز واکنش های آلرژیک، مصرف دارو را متوقف کنید. قرص  زولپیدم حاوی لاکتوز است. در صورت حساسیت به لاکتوز از مصرف این قرص اجتناب کنید. اگر شما هریک از شرایط زیر را دارید قبل از مصرف زولپیدم پزشک معالجتان را مطلع کنید. بیماری های کلیوی و کبدی بیماری های ریوی مانند آسم، برونشیت، آمفیزم یا انسداد ریوی مزمن آپنه خواب (وقفه های تنفسی هنگام خواب) میاستنی گراو ( Myasthenia gravis ) سابقه افسردگی، اختلالات روانی و سابقه داشتن افکار خودکشی سابقه اعتیاد دارویی و سوء مصرف الکل مصرف در دوران بارداری: این دارو در گروه C قرار می گیرد و می تواند باعث صدمه به جنین شود. در صورت بارداری و یا تصمیم برای باردار شدن با پزشک معالجتان مشورت کنید. مصرف در دوران شیردهی: زولپیدم می تواند وارد جریان خون بشود. اگر کودکتان از شیر خودتان تغذیه می کند برای مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید. راهنمای مصرف: زمین خوردن و افتادن های ناگهانی و غیرمترقبه در میان افراد مسنی که این دارو را مصرف می کنند بیش از سایر گروه های سنی است. در زمان مصرف این دارو احتیاط کنید که دچار صدمات و حوادث ناگهانی نشوید. مصرف دارو در افراد زیر ۱۸ سال ممنوع است. این دارو را از داروخانه های معتبر خریداری کنید و آن را از طریق اینترنت و فروشندگان غیرمجاز تهیه نکنید. دارو را طبق نسخه پزشکتان مصرف کنید. از مصرف دارو بیش از میزان تجویز شده و برای مدت زمانی طولانی تر اجتناب کنید. به منظور گرفتن تاثیرات مطلوب و اجتناب از تاثیرات نامطلوب و عوارض دارویی، دارو را طبق دستور پزشکتان مصرف نمایید. در ساعات قبل از شب از مصرف زولپیدم خودداری کنید مگر این که بخواهید به مدت ۷ تا ۸ ساعت کاملا بخوابید. زولپیدم را با لیوانی پر از آب میل نمایید. از مصرف Ambien CR همراه با یا بعد از وعده های غذایی خودداری کنید. بعد از گذشت ۷ تا ۱۰ شب از شروع درمان در صورت عدم بهبود بی خوابیتان و یا وخیم تر شدن آن موضوع را سریعا با پزشک معالجتان در میان بگذارید. مصرف دارو را بدون توصیه پزشک بیش از ۴ یا ۵ هفته ادامه ندهید. مصرف دارو را به صورت یکباره قطع نکنید زیرا باعث بروز نشانه های ترک دارو در شما می شود. قطع مصرف را زیر نظر پزشک و به صورت تدریجی آغاز کنید. نشانگان ترک شامل تغییر رفتار، درد معده، گرفتگی عضلات، تهوع، استفراغ، تعریق، اضطراب، ترس و دلهره، لرزش و تشنج می باشد. نشانگان بی خوابی ممکن است پس از قطع مصرف دارو عود و بازگشت داشته باشد و حتی شدیدتر از زمان قبل از درمان به نظر برسد. اگر پس از گذشت چند شب وضعیتتان بهبود نیافت موضوع را با پزشک معالجتان در میان بگذارید. از شکستن، جویدن و خرد کردن قرص های آهسته رهش خودداری کنید. قرص را به صورت کامل ببلعید. زیرا ساختار دارو طوری است که باید به آرامی در بدن رها شود و شکستن آن باعث رها شدن سریع آن در بدن می شود. زولپیدم را در دمای معمولی اتاق دور از حرارت و رطوبت نگهداری کنید. فراموش کردن دوز مصرفی از آنجایی که زولپیدم به مقدار نیاز و معمولا در یک دوز مصرف می شود ممکن است به برنامه ای برای مصرف این دارو نیاز نداشته باشید. اگر شما ۷ یا ۸ ساعت کامل وقت برای خوابیدن ندارید این دارو را مصرف نکنید و از دو برابر کردن دارو خودداری کنید. مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه در صورت مصرف زیاد دارو سریعا در پی دریافت مراقبت های پزشکی اورژانسی برآیید. مصرف مقادیر زیادی از زولپیدم می تواند مهلک وکشنده باشد مخصوصا اگر با سایر داروهای خواب آور توام شود. خواب آلودگی، آشفتگی، تنفس سطحی، احساس سبکی در سر، ضعف و بیحالی و اغما از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است. موارد احتیاط: مصرف این دارو باعث اختلال در واکنش ها و تفکر می شود. ممکن است در هنگام مصرف این دارو در زمان صبح نیز احساس خواب آلودگی کنید. در هنگام رانندگی، کار با ماشین آلات و سایر کارهایی که مستلزم هوشیاری هستند احتیاط کنید. در هنگام مسافرت از مصرف این دارو اجتناب کنید. ممکن است شما در ساعاتی که هنوز احساس خواب آلودگی می کنید از خواب بیدار شوید. فراموشی اغلب در میان مصرف کنندگانی شایع است که ۷ تا ۸ ساعت را به صورت کامل نخوابیده اند. در زمان مصرف دارو از نوشیدن الکل خودداری کنید ممکن است الکل باعث تشدید برخی از عوارض زولپیدم شود. عوارض جانبی ممکن است مصرف این دارو باعث بروز واکنش های آلرژیک شود. در صورت بروز واکنش های آلرژیک و حساسیت دارویی نسبت به این دارو، مصرف دارو را متوقف کنید و سریعا در پی دریافت کمک های اورژانسی پزشکی برآیید. عمده ترین نشانه های حساسیت دارویی عبارتند از: کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، لبها، زبان و گلو خلق افسرده، افکار آسیب رساندن به خویشتن افکار غیرمعمول، رفتارهای پرخطر، عدم ترس از موقعیت های آسیب رسان اضطراب، پرخاشگری، احساس تنش توهم، گیجی، تغییر در شخصیت عوارض خفیف تر شامل موارد زیر می شود: خواب آلودگی روز، گیجی، خستگی و احساس سبکی در سر فراموشی رویاهای غیرمعمول تهوع و یبوست آبریزش بینی و گلودرد تاری دید سردرد، دردهای عضلانی عوارض دیگری غیر از موارد ذکر شده نیز ممکن است در اثر مصرف دارو ایجاد شود. در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرمعمول و ناراحت کننده پزشک معالجتان را در جریان بگذارید. تداخلات دارویی: در صورت مصرف داروهایی که سبب ایجاد خواب آلودگی می شوند مقادیر کمتری از داروی زولپیدم مصرف کنید و پزشکتان را مطلع کنید. این داروها عبارتند از: داروهای سرماخوردگی، داروهای ضددرد، داروهای ضد اضطراب و افسردگی و… در صورت مصرف داروهای زیر حتما پزشکتان را مطلع سازید: کلرپرومازین ایتراکونازول ریفامپین داروهای ضدافسردگی مانند: ایمی پرامین، سرتالین فهرست تداخلات دارویی کامل نیست و امکان تداخل داروهای دیگری نیز در عملکرد این دارو وجود دارد. در مورد تمامی داروهای مصرفی تجویز شده و داروهای خارج از نسخه تان با پزشک مشورت کنید. این موارد شامل ویتامین ها، املاح، محصولات گیاهی و سایر داروهایی که برای سایر بیماری هایتان مصرف می کنید، می شود. هرگز مصرف داروی جدیدی را بدون مشورت با پزشک معالجتان شروع نکنید.

داروی سیپروهپتادین

در این قسمت با قرص سیپروهپتادین ، مصارف و عوارض آن آشنا میشوید..

سیپروهپتادین (به انگلیسی: CYPROHEPTADINE)

رده درمانی: آنتی هیستامین

اشکال دارویی: قرص

مکانیسم اثر: این دارو آنتاگونیست گیرنده‌های H۱ و گیرنده‌های سروتونینی می‌باشد. به دلیل خاصیت آنتی‌هیستامینی‌آن، اثر ضد آلرژی دارد.

موارد مصرف

سیپروهپتادین اغلب در درمان بی اشتهایی مصرف می شود ولی برای درمان آلرژی ناشی از تب یونجه، کهیر و کهیرغول‌آسا،کابوس ، میگرنو درمان عوارض داروهای ضدافسردگی (مانند اختلالات جنسی و تعریق زیاد) استفاده میشود.

متابولیسم دارو

دارو بخوبی از دستگاه‌گوارش جذب می‌گردد. اثر آن ۶۰ – ۱۵دقیقه پس از مصرف خوراکی ظاهرمی‌گردد. دفع آن کلیوی و اغلب به‌صورت‌متابولیت طی ۲۴ ساعت صورت می‌گیرد…..

عوارض جانبی

عوارض شایع این دارو خشکی دهان، خواب‌آلودگی، غلیظ شدن ترشحات نایژه و افزایش وزن‌می‌باشند. و باعث کمی حوصله می شود. سرگیجه ، یبوست و بی حوصلگی ، بیقراری و تهوع.

 مکانیسم اثر:

این دارو آنتاگونیست گیرنده های H1 و سروتونینی میباشد.

 فارماکوکینتیک:
این دارو بخوبی از دستگاه گوارش جذب میگردد. اثر آن ۶۰-۱۵ دقیقه پس از مصرف خوراکی ظاهر میگردد. دفع آن کلیوی و اغلب به صورت متابولیت طی ۲۴ ساعت صورت میگیرد.

هشدارها:
۱- احتمال بروز سرگیجه، تسکین بیش از حد، اغتشاش شعور و کمی فشارخون ناشی از مصرف این دارو در سالخوردگان بیشتر است.
۲-مصرف طولانی مدت این دارو باعث خشکی دهان میشود و احتمال گلو درد،عفونت دهان و گلو و پوسیدگی دندان وجود دارد.

 تداخلات دارویی:
مصرف همزمان این دارو با مضعف های CNS ممکن است اثرات مضعف آن را افزایش دهد. استفاده همزمان این دارو با داروهای آنتی کلینرژیک اثرات جانبی آن را تشدید میکند. مصرف همزمان داروهای سمی برای گوش مانند سالیسیلات ها و وانکومایسین با این دارو ممکن است اثر سمی آنها بر گوش از جمله وزوز گوش و سرگیجه را بپوشاند.

 نکات قابل توصیه :
۱- احتمال افزایش وزن وجود دارد.
۲-بمنظور کاهش تحریک گوارشی همراه با غذا،آب یا شیر مصرف گردد.
۳-درصورت بروز خواب آلودگی از انجام کارهایی که نیاز به تمرکز حواس دارند، خودداری گردد.

 مقدارمصرف:

بزرگسالان:در درمان آلرژی مقدار ۴ میلیگرم ۴-۳ بار در روز و حداکثــر mg/day 32 مصرف میشود. در میگرن ۴ میلیگرم تجویز که درصورت نیاز پس از نیم ساعت تکرار میشود. مقدار مصرف نگهدارنده آن ۴ میلیگرم هر ۶-۴ ساعت است.
کودکان:در کودکان ۶-۲ سال، ۲ میلیگرم ۳-۲ بار در روز و حداکثرmg/day 12 مصرف میشود.

 اشکال دارویی :
Tablet: 4 mg

Syrup: each 5ml/2mg cyproheptadine