در این قسمت با داروی تلفست (فکسوفنادین)، مصارف و عوارض آن آشنا میشوید..
قرص TELFAST حاوی ماده ی موثره ی فکسوفنادین FEXOFENADINE می باشد. این ماده جزء گروهی از داروها بهاسم آنتی هستامین است.
فکسوفنادین برای کاهش و بهبود علائم آلرژی های فصلی و آبریزش بینی، خارش گلو، راش و بثورات جلدیوهمچنین رفع علائمی مانند خارش وسوزش و قرمزی چشم ناشی از حساسیت استفاده می شود.
داروی فکسوفنادین بر خلاف اکثر آنتی هیستامین ها خواب آور نیست. و قرصها در سه مقدار ۶۰ و ۱۲۰ و ۱۸۰میلی گرمی موجود است.
مقدار مصرف فکسوفنادین ۶۰ میلی گرمی برای افراد بالای ۱۲ سال به صورت دو عدد روزانه می باشد. و برای قرص ۱۸۰ و ۱۲۰ میلی گرمی به صورت یک عدد روزانه همراه با یک لیوان آب است
عوارض تلفست:
سردرد
سرگیجه
خستگی
تهوع
سوهاضمه
در این قسمت elfun.ir با قرص بتاهیستین،مصارف و عوارض آن آشنا خواهید شد:
بتاهیستین (به انگلیسی: Betahistine)
طبقه بندی فارماکولوژیک: آنالوگ هیستامین
اشکال دارویی: قرص ۸ میلی گرمی و ۱۶ میلی گرمی
بتاهیستین در درمان سرگیجه و در نشانگان منییر مصرف میشود. کاهش علایم در بیماری منییر
نام تجارتی: Vertilox – Betaserc – Bestin
در بالغین: در ابتدا ۱۶ میلی گرم از راه خوراکی، سه بار در روز تجویز میشود. دوز نگهدارنده معمولاً بین ۲۴ تا ۴۸ میلی گرم در روز است.
مطالعات فارماکولوژیک در حیوانات نشان دهنده بهبود جریان خون در استریا واسکولاریس گوش داخلی از طریق سست شدن اسفنکترهای پیش مویرگی سیستم بسیار کوچک گردش خون در گوش داخلی است.
بتاهیستین از مشتقات هیستامین است و به عنوان اولین داروی انتخابی در
بیماری منییر به کار می رود. بیماری منییر یک بیماری گوش داخلی است که با
سرگیجه – وزوز و اختلال شنوایی مشخص می شود.
مطالعه دو سوکور نشان داد که درمان با بتا هیستین در این بیماری بهتر از آن
است که بیماری بدون درمان باقی بماند. ساز و کار این دارو دخالت در بهبود
گردش خون بسیار کوچک بستر عروقی (Vasculoris stria) حلزون گوش داخلی می
باشد ونیز این دارو اثر مهاری بر نورون های چند سیناپسی نورون های دهلیزی
دارد.
داروهای دیگر چون بتاهیستین تخصصی است و بهتر است همه آنها را زیر نظر متخصص به کار بندید.
|
|||||||||||||||||
|
قبل از هرچیز لازم به ذکر است که این اطلاعات در مورد قرص نیزوپرد از سایت فروشنده ی آن برداشته شده است . و در غلط یا صحیح بودن آن هیچ اطلاعی نداریم.
پردنیزولون (به انگلیسی: Prednisolone)
رده درمانی: گلوکوکورتیکوئید
اشکال دارویی: آمپول٬ قرص
پردنیزولون دارای خواص ضدالتهابی و اثر سرکوب دستگاه ایمنی بدن را دارد. پردنیزولون کمک میکند تا تورم، قرمزی، خارش، و واکنشهای حساسیتی کاهش یابند. همچنین در درمان بیماریهای گوناگونی مانند نفروتیک٬ آسم، آرتریت، مشکلات پوستی، حساسیت شدید، و برخی سرطانها کاربرد دارد.
پردنیزولون با پیوند غیر قابل برگشت به گیرندههای گلوکوکورتیکوئید نوع آلفا و بتا عمل میکند. گیرندههای گلوکوکورتیکوئید نوع آلفا و بتا تقریباً در سراسر بافتهای بدن وجود دارند.
عوارض گوارشی، بثورات جلدی٬ پوکی استخوان، افزایش فشار خون، واکنشهای آلرژیک، عفونتهای موضعی یا سیستمیک، سندرم کوشینگ، ادم، آتروفی بافتی، زخم یا خارش در محل تزریق، علائم التهاب و تاخیر در بهبود زخمها، تهوع٬ افزایش وزن سریع و اختلالات قاعدگی در زنان
::::::آشنایی کامل با قرص ملوکسیکام،مصارف و عوارض آن::::::
ملوکسیکام چیست؟
ملوکسیکام meloxicam که نام تجاری آن موبیک mobic است جزو دسته ای از داروها است که به آنها داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs میگویند. از این دسته داروها برای کاهش التهاب و درد استفاده میشود.
التهاب به علل مختلفی میتواند در مفصل، تاندون، عضله یا بافت های دیگر بدن بوجود آمده و موجب تورم و درد میشود. ملوکسیکام مانند دیگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی آنزیم سیکلواکسیژناز cyclooxygenase را مهار کرده و مانع فعالیت آن میشود. این آنزیم مسئول ساخت پروستاگلاندین ها prostaglandins هستند و پروستاگلاندین ها مواد شیمیایی در بدن هستند که موجب التهاب مشوند. پس داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی از جمله ملوکسیکام با مهار این آنزیم موجی کاهش التهاب و علائم ناشی از آن مثل درد میشوند.
ملوکسیکام در درمان التهاب و درد ناشی از آرتروز و روماتیسم مفصلی و اسپوندیلیت انکیلوزان مصرف میشود. مقدار مصرف ملوکسیکام معمولا یک قرص ۷٫۵ میلیگرمی در روز است ولی تحت نظر پزشک میتوان استفاده از آنرا تا ۱۵ میلیگرم در روز هم رساند. استفاده از ملوکسیکام در سال ۲۰۰۰ میلادی شروع شد. ملوکسیکام بصورت قرص های ۷٫۵ و ۱۵ میلیگرمی ارائه میشود. این دارو را میتوان در دمای اطاق و هوای خشک نگهداری کرد.
اگر از ملوکسیکام استفاده میکنید به نکات زیر توجه کنید :
قبل از مصرف ملوکسیکام در صورتیکه شرایط زیر را دارید باید با پزشک مشورت کنید
ملوکسیکام را بهتر است بعد از مصرف غذا میل کنید. این دارو بصورت یک بار در روز مصرف میشود و بهتر است هر روز در یک ساعت معین مصرف شود. اگر در یک روز، مصرف دارو را فراموش کرده اید به محض اینکه به یادتان آمد آنرا مصرف کنید ولی در صورتی که ۲۴ ساعت از زمانی که باید دارو را مصرف میکردید گذشته است مقدار مصرف را دو برابر نکرده و داروی همان روز را مصرف کنید.
::::::آشنایی کامل با قرص ملوکسیکام،مصارف و عوارض آن::::::
ملوکسیکام مانند هر داروی دیگری ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشد. در صورت بروز عوارض با پزشک خود مشورت کنید. شایعترین عوارض مصرف دارو عبارتند از
یک مشتق اکسی کام است و یک داروی NSAID است.
گزارش شده است که یک مهارکننده انتخابی برای سیکلیک اکسیژناز۲ است.
در درمان آرتریت روماتوئید، برای درمان علامتی کوتاه مدت در حملات حاد استئوآرتریت و درمان علامتی اسپوندلیت انکیلوزان استفاده می شود.
فارماکوکینتیک
بخوبی پس از مصرف خوراکی جذب می شود. ۹۹ درصد آن با پروتئین های پلاسما پیوند می شود. نیمه عمر دفع آن از خون در حدود ۲۰ ساعت است. به طور اصلی بوسیله اکسید شدن و ترشح در ادرار و مدفوع دفع می شود و کمتر از ۳ درصد آن به صورت تبدیل نشده ترشح می شود.
عوارض جانبی و راههای پیشگیری
همانند سایر NSAID ها
عوارض گوارشی (سوراخ شدگی، زخم با خونریزی یا بدون خونریزی) واکنشهای پوستی (خارش، راش، کهیر) آنژیوادم، حساسیت به نور، درماتوز تاولی (شامل اریتم مولتی فرم و سندرم استیون جانسون) واکنشهای عصبی (شایعتر از همه سردرد) قلبی عروقی (ادم و تپش قلب) گیجی، گرگرفتگی، خستگی.
موارد احتیاط / هشدارها
همانندسایر NSAIDها .
در انگلستان توصیه شده است مصرف ملوکسی کام و دیگر داروهای مهارکننده انتخابی سیکلواکسیژناز۲ در بیمارانی که خطر خونریزی گوارشی با مصرف دیگر داروهای غیر انتخابی NSAID داشته اند محدود شود.
تداخل دارویی
همانند سایر داروهای این گروه.
خطر خونریزی در خلال مصرف همراه با پنتوکسی فلین افزایش می یابد.
تداخل داروئی با وارفارین، هپارین، گلیکوزیدهای فلبی، کورتونها، متوتروکسات.
در این قسمت با قرص ریلایف، مصارف،خواص درمانی،عوارض و مضرات ریلایف آشنا خواهید شد..
قرص ریلایف به انگلیسی relife
ضد میگرن و سردرد
تب بر
دندادن درد
نقرس
قویترین مسکن موجود برای تمامی دردهای بدن
هر بسته حاوی ۱۰ عدد قرص ریلایف می باشد
محصول کشور آمریکا
عوارض و خطرات ریلایف:
مقدار مصرف زیاد توصیه نمیشود ممکن است باعث آسیب کبدی گردد. بیماران مبتلا به بیماری کبد و کلیه باید تحت نظارت پزشک این دارو را مصرف نمایند. ایمنی از قرصهای امداد رسانی یا relief در دوران بارداری و شیردهی ثابت نشده است قرص relief به کودکان زیر ۱۲ سال توصیه نمیشود. بیماران مبتلا به فشار خون بالا، بیماریهای قلبی عروقی، هیپرتیروئیدی و صرع و موارد اختلال عملکرد شدید کبد از استفاده ریلایف اجتناب کنند و یا استفاده با احتیاط در بیماران تحت بیهوشی با cyclopropane، هالوتان و دیگر هالوژنه به عنوان بیحس کننده در صورتی که به هر یک از مواد تشکیل دهنده حساسیت دارید استفاده نکنید. در صورتی که هنگام استفاده هر یک از موارد زیر را مشاهده کردید از مصرف ریلایف خودداری نمایید. خارش پوست ، اختلالات دستگاه گوارش، اختلالات رودهای، سردرد، سرگیجه، عصبانیت، خارش، وزوز گوش، بیخوابی، تاری دید و سایر واکنشهای چشمی، ضعف، زردی، سطوح بالای ترانس، خواب آلودگی
این دارو می تواند اعتیاد آور و در دوز های بالا کشنده باشد.